Videobiënale van 8 december 2025 tm 6 maart 2026
 |
Akmar
Vanitas 2020 installatie multichannel, loop |
 |
Danielle Alhassid Communion of Empty Mouths 2024 4:20 min, loop |
 |
Ankabuta 2024 3:11 min |
 |
Bhakti Bienemann SANSKAAR 2023 11:36 min |
 |
Anneke Bosma Divide en connect 2018 12:00 min, loop |
 |
Nelleke Bosland 2025 loop 16x21x10 cm |
 |
Nynke Deinema Squeezing the meat pressing the thoughts 2009 3:31 min |
 |
Henriëtte van t Hoog & Anneke Bosma Santé 2024 4:55 min |
 |
Ine Lamers Surveillance 1998-1999 2:20 min |
 |
Nils Mühlenbruch ART RIOT 2024 8:44 min ART RIOT – Instruction video 2025 1:00 min |
 |
Anneliek Nieuwland Wild nights 2025 Walking the dog 2025 |
 |
Astrid van Nimwegen Forces of Control 2023 3:51 min |
 |
Lies Neve Self-reflection for Feet 2025 2:00 min, loop |
 |
Inge Reisberman MU#1 2021 2.40 min |
 |
Sam van Zoest Steam 2025 3:40 min |
Akmar
Vanitas
2020 installatie multichannel, loop
In Vanitas bevraagt AKMAR niet de vergankelijkheid van bloemen, maar van digitale esthetiek zelf. Ze verzamelde 3D-modellen van bloemen – _sommige lang vergeten of incompatibel met hedendaagse systemen – _en bracht ze opnieuw tot bloei op oude en nieuwe software. Het resultaat is een digitaal bloemenveld waarin tijdlagen door elkaar lopen: pixelbloemen uit het DOS-tijdperk bloeien naast hyperrealistische modellen uit hedendaagse game-engines.
De installatie vormt een stille verwijzing naar het traditionele vanitas-motief uit de 17de eeuw, waarin bloemen symbool stonden voor de vergankelijkheid van schoonheid en leven. En waar de geschilderde bloemen tegelijkertijd in bloei terwijl ze in werkelijkheid een andere cyclus hebben. Tijd en natuur werden in door de schilder gemanipuleerd tot een perfect boeket , maar onmogelijk boeket.
Ook in Vanitas gaat het niet om verwelken: de bloemen zullen nooit rotten. De vergankelijkheid ligt hier in de technologie zelf – _in de systemen die verouderen, vastlopen, onbruikbaar worden of simpelweg vergeten raken. AKMAR toont dat ook het digitale onderhevig is aan tijd, en dat schoonheid zelfs in de virtuele wereld niet blijvend is.
Vanitas is about digital transience and refers to 16th century flower still lifes in which flowers bloom at the same time, which in reality never do. In the installation AKMAR brings together digital flowers from different computer programs that represent different generations of computer eras. The oldest flowers date from 1991, when Windows 3.1 was still the operating system.
Vanitas has been exhibited in several forms, as an archive in a metal shelf, outdoor in a glass box , on the floor like a garden.
Danielle Alhassid
Communion of Empty Mouths
2024 4:20 min, multichannel, loop
In this multi-channel stop motion the videos depict mouths ‘practicing’ sounds. Together, they form a constellation, striving toward the formation of a word, alluding to the communal act of language while questioning its very possibility. This exploration of language is informed by the opposing themes of immigration, understood as an experience of linguistic loss, and motherhood, understood as the site of giving language. It deals with the symbolic power of language to mediate and communicate the experience of loss. According to psychoanalysts Torok and Abraham this is the function of language: to replace loss with words - the mouth, emptied of the breast, is filled with the word "breast"- this function is mediated by linguistic exchange between mother and infant and becomes the first form of human communication.
Ankabuta
Roter Faden/Red thread
2024 3:11 min
‘Die Zeit fließt wie ein Fluss.
Wir leben fließend und fleißig.
Roter Faden’
‘Time flows like a river.
We live fluidly and diligently.
Red thread’
Bhakti Bienemann
SANSKAAR
2023 11:36 min
Het werk gaat over niet erkend rouwgevoel, van het verlies van mijn biologische ouders wat ik als kind heb doorgemaakt door adoptie. Om de rouw te verwerken, ben ik op een performatieve manier mijzelf gaan cremeren volgens de traditie in Nepal. Deze symbolische crematie staat in het teken van wedergeboorte. Door het verbranden kom je namelijk sneller in het hiernamaals terecht. Terug in de natuur, terug naar de wortels van de oorsprong.
https://bhaktilamabienemann.com/
Anneke Bosma
Divide en connect
2018 12:00 min loop
Divide & Connect is een portret van de Afsluitdijk. Het wijdse landschap zo
eenvoudig, bestaande uit: de horizon, de snelweg, de sluizen, het verkeer, de lucht en het water. De continuïteit van het landschap staat in groot contrast met de veranderlijkheid van het weer, de wisselingen van de lichtinvallen en de reflecties, die juist in deze monotome omgeving zo goed tot uitdrukking komen.De video is een afwisseling van realistische en abstracte sequenties. De video is een doorgaande loop, een eindeloze roadmovie als het ware, soms lijkt het beeld even stil te vallen, als een rustpunt, maar gaat dan weer verder. De titel refereert aan de dijk die de Zuiderzee heeft afgesloten van de Waddenzee. Het is een grens tussen het zoute en zoete water maar ook een verbinding tussen Friesland
en Noord Holland.
Nelleke Bosland
Frames
2025 loop 16x21x10 cm
Met plakband en animaties transformeert Nelleke Bosland bestaande architectuur in vervreemdende werelden. Helder gekleurde lijnen en schaduwen dansen ritmisch door elkaar, terwijl spiegelende vlakken verwarrende herhalingen creëren. De locatie vervlecht zich met de geanimeerde beelden; de tape vormt onverwachte ruimtelijke verbindingen en maakt alles tot één geheel. Gepresenteerd in afgebakende ruimtes ontvouwt zich een abstracte, felgekleurde wereld, waarin video en plakband samensmelten tot een tastbare werkelijkheid. Bosland legt de essentie van stedelijke architectuur en de drukte van de stad vast in haar kunstwerken. Ze abstraheert opvallende lijnen, vormen en kleuren uit de omgeving. Haar beeldende werken fungeren als metafoor voor de complexiteit van de moderne samenleving.
De video-installatie ‘Frames’ is gebaseerd op een tekening met tape op A4, die een abstracte weergave van een raam in een gebouw toont. In deze animatie komt de tekening tot leven. Tijdens deze biënnale is de animatie te zien op een beeldscherm - omringd door een spiegelende omgeving - als een ode aan nuance. Wat is echt en wat is nep? Zijn er niet meerdere waarheden die vanuit verschillende perspectieven een blik op de werkelijkheid bieden?
Nynke Deinema
Squeezing the meat pressing the thoughts
2009 3:31 min
Twee handen duwen het dooraderd gezicht in allerlei vormen, terwijl het hoofd tolt.
Henriëtte van t Hoog & Anneke Bosma
Santé
2024 4:55 min
Santé is een registratie vanuit verschillende camerastandpunten waarbij een grote hoeveelheid voorwerpen op een metalen tafel wordt gegooid. Er lijkt geen aanleiding of reden te zijn voor deze handeling; het gooien is doel in zich, een vandalistische act. Dat wordt steeds duidelijker naarmate de video vordert. Ram Bam is in essentie een collage van bewegend beeld en geluid, een compositie. De voorwerpen zijn alledaags en houden geen verband met elkaar. Ze verschillen qua materiaal, vorm, kleur en gewicht en hebben elk een specifieke rol binnen de filmische causaliteit. De camera volgt de voorwerpen tijdens het vallen. Ze landen op de tafel en veranderen telkens de ordening van wat daar al op en rondom ligt. Het
ene voorwerp is licht en stuitert, het andere is zwaar en ligt snel stil. Materiaal en gewicht bepalen het geluid wanneer het op de tafel valt. De verzameling voorwerpen is dus ook een verzameling geluiden, met een grote gelaagdheid: van snerpend hard en kristalhelder tot zacht en subtiel.
De voortgang wordt geaccentueerd door vertraging en versnelling. Een object in slow motion zien vallen maakt het gevolg al voelbaar voordat het gebeurt, terwijl een versnelling de kijker juist overrompelt en verrast. Ook is er enkele keren een heel snelle editing vanuit meerdere standpunten. Het intensiveert de waarneming van het gefilmde vallende voorwerp.
https://www.henriettevanthoog.eu/
https://vimeo.com/a2bmovies
Ine Lamers
Surveillance
1998-1999 2:20 min
Acteurs: Philippine Hoegen, Derk Bijvanck |Camera: Anneke A. de Boer, Ine Lamers | Editing : Risk Hazekamp , Ine Lamers
In Surveillance bespiedt de camera een man en een vrouw die verwikkeld lijken in een schokkerige dans – of misschien in een gevecht. Terwijl de televisie op de achtergrond onverschillig blijft voor de situatie, komen beiden niet los van elkaar. De zich herhalende bewegingen en gebaren versterken een gevoel van beklemming. De korte film maakt een buiging naar Rear Window van Hitchcock als de camera, met haar wazige beelden, misschien ongewild getuige lijkt te zijn.
Nils Mühlenbruch
ART RIOT
2024 8:44 min
ART RIOT – Instruction video
2025 1:00 min
ART riot is een audiovisueel project waarbij beeld en geluid samen komen in zelfstandige en live gemixte vorm. Wanneer onverdraagzaamheid en repressie de artistieke vrijheid bedreigt, wordt het maken van kunst politiek.
Kunst is een machtig wapen voor diegene die cynisme en autoriteit willen uitdagen. Dit audiovisuele project bestaat uit kleurrijke collages van animaties die een gefragmenteerde maar niettemin inspirerende wereld verbeelden.
Anneliek Nieuwland
Wild nights
2025
Je kijkt door een deuropening een donkere ruimte in. Een jonge man komt op zijn tenen binnen, zijn schoenen in zijn hand, om maar geen geluid te maken. Zijn bewegingen zijn voorzichtig en wat onhandig, alsof hij niet gezien wil worden. Aan zijn houding merk je dat hij een avond achter de rug heeft die zich ergens anders heeft afgespeeld; hier is alleen nog het restje van dat verhaal te voelen. Zijn sluipen wordt bijna een routine: stiekem binnenkomen na een nacht die langer duurde dan gepland. Ervaar hoe iets alledaags alsnog iets kan vertellen over nabijheid en kleine, persoonlijke verhalen.
Walking the dog
2025
Je kijkt mee alsof je door een raam een privéwereld binnenstapt. Een vrouw komt thuis, zet zich neer, kijkt tv, belt, drinkt een glas wijn. In de vanzelfsprekendheid van het moment trekt ze haar panty uit, later haar bh, en verdwijnt uit beeld wanneer het donker wordt. Vervolgens verschijnt dezelfde vrouw weer in de vroege ochtendschemer; nog half in het duister trekt ze haar bh opnieuw aan en vertrekt. De film legt de kleine, alledaagse intimiteit vast van iemand die zich thuis losmaakt van de dag en zich ’s ochtends weer naar buiten beweegt kwetsbaar, gewoon, menselijk.
Astrid van Nimwegen
Forces of Control
2023 3:51 min
Created as part of the ongoing research project Arrested Time & the Fragility of Being, this short video explores the shifting power dynamics between humans and companion species. The camera dwells on the reciprocal gaze of the dog — not merely observed, but observing. Through moments of control, training, and resistance, the work interrogates the limits of human authority over the animal and questions where agency truly resides.
https://nearbyfilm.com/portfolios/astrid-van-nimwegen/
Lies Neve
Self-reflection for Feet
2025 2:00 min loop
Door de opgerichte houding van de mens zijn onze handen leeg en vrij om te handelen. Zij zijn de instrumenten van onze vrijheid: we kunnen er iets mee aanraken of ermee ingrijpen in de wereld om ons heen. Onze voeten merken we minder vaak op; voeten dragen ons zonder dat we er aandacht aan besteden.
We scrollen en swipen wat af in de online wereld, waar we ons tegoed doen aan andermans’ representaties om ons zelfbeeld te bevragen en te bevestigen. In de video Self-reflection for Feet zijn het niet de handen die ervoor zorgen dat onze ogen steeds weer een nieuwe impuls voorgeschoteld krijgen, maar zijn het voeten die zich bij elke swipe tot een ander beeld van zichzelf moeten verhouden.
Inge Reisberman
MU#1
2021 2.40 min
MU#1 is een animatie van met de computer gecreëerde beelden.
https://www.ingereisberman.nl/
Sam van Zoest
Steam
2025 3:40 min
Steam toont mensen direct na het verlaten van de sauna. De lichamen zijn rood, nat en dampend. De stoom die van de lichamen opstijgt, beweegt levendiger dan de mensen zelf. Hierdoor ontstaat een hypnotiserend effect. Het werk is geïnspireerd op vroege AI-video’s, die personages toonden in statische poses. Op deze manier werd het neppe zo echt mogelijk gepresenteerd. In Steam gebeurt het omgekeerde: iets echts wordt zo zorgvuldig gestileerd dat het bijna kunstmatig oogt.
